Szkoła przetrwania

Niedawno wpadł mi w oko program dokumentalny o coraz modniejszych „szkołach przetrwania” – to już cały ruch gromadzący osoby zakładające, że cywilizacja może sie nagle skończyć i sklepy, apteki czy przychodnie znikną, domy się zawalą, spłoną itd., a my zostaniemy sam na sam w objęciach przyrody, przed kontaktem z którą od lat coraz staranniej się chronimy...

ym ogniu. Gdy tłuszcz się spieni, odcedzić go przez jakąkolwiek czystą (ale musi być grubo tkana lub bardzo cienka, dobrze przepuszczalna) tkaninę (len, bawełnę). Przelać do wyparzonego słoika i jak zastygnie, chłodny wstawić do lodówki.

Oliwka ziołowa
W zasadzie po połączeniu z rośliną olej powinien stać w słonecznym miejscu przez 2–3 tygodnie. Jednak przy założeniu, że lek potrzebny jest natychmiast, da się procedurę przyspieszyć, zalewając nim mocno roztłuczone ziółko i podgrzewając na ogniu. Mieszać, aż tłuszcz stanie się mocno ciepły – nie gorący, a już na pewno nie powinien zawrzeć (nada się każdy olej spożywczy lub oliwa z oliwek). Potem tłuszcz cedzimy, przelewamy do butelki i oliwka gotowa. Można też zagotować w słoiku lub w butelce w kąpieli wodnej jak weki.

Węgiel drzewny
Uzbierać suche drewno i podpalić. Gdy buchną płomienie, przykryć je sporym kawałkiem blachy i kamieniem, a następnie usypać na niej duży kopiec ziemi, by do żaru nie docierało powietrze. Po godzinie odkopać drewno – jego grube kawałki powinny zamienić się w węgiel. Rozkruszyć go, zawinąć w jakiś materiał o gładkiej fakturze i utłuc na jak najdrobniejszy pył – węgiel w proszku jest znacznie skuteczniejszy niż  w większych kawałkach. Przechowywać w suchym, szczelnie zamkniętym słoiku lub pudełku.

Zioła warto też suszyć, mrozić, kisić...
Aurelia Wrońska