Wiadomo, że orzechy włoskie mają właściwości odżywcze i lecznicze. Jednak oprócz owoców warto wykorzystać w domowej apteczce również liście, naowocnię czy całe, młode, zielone orzechy, dopóki są miękkie. Właśnie późną wiosną i latem jest najlepsza pora, by je zebrać i przetworzyć.
Orzech włoski (Juglans regia) kwitnie w maju przed pojawieniem się liści. Jest rośliną jednopienną – rozdzielnopłciowe kwiaty występują na tym samym drzewie. Kwiaty męskie to żółtawe, zwieszające się kotki, które wyrastają z kątów liści, natomiast żeńskie są zielone, pojedyncze lub zebrane w groniaste kwiatostany złożone z 1–3 kwiatków. Owocem jest okrągły pestkowiec otoczony zieloną, mięsistą, skórzastą i miękką okrywą.
Surowcem zielarskim są liście, kwiaty, niedojrzałe i dojrzałe owoce, mięsista naowocnia i kora orzecha włoskiego.
Zdrowe liście, bez plam, zbierane są w maju i w czerwcu. Rozkłada się je cienką warstwą i suszy w przewiewnym i zacienionym miejscu w temperaturze do 35°C.
Niedojrzałe orzechy lub zielone łupiny z owoców zbiera się dwa tygodnie po św. Janie, czyli w drugiej lub trzeciej dekadzie lipca, dojrzałe owoce – ...