Nawłoć pospolita

Kwitnące późnym latem żółte kwiaty nawłoci pospolitej zapowiadają nadejście jesieni, a dzięki właściwościom leczniczym ziele obecnie cieszy się ogromnym zainteresowaniem.

Od wieków znane są jego właściwości antyseptyczne i przeciwbakteryjne. Medycyna ludowa zaleca je m.in. przy stanach zapalnych układu moczowego, a także w leczeniu ran i owrzodzeń.
Nawłoć pospolita (Solidago virgo aurea) to wieloletnia bylina należąca do rodziny astrowatych, zwana też polską mimozą, złotą rózgą, złotą dziewicą, złotnikiem. Nazwa rośliny pochodzi od łac.
solidus – mocny. Germanie wykorzystywali ją przeciw kamicy żółciowej i nerkowej. Nawłoć opisywał już Lonicerus i Metthiolus. Boch uważał, że starożytne plemiona używały nawłoci jako ziela leczniczego. W średniowieczu leczono nią rany. Roślinę wykorzystywał też Marcin Luter.

Nawłoć osiąga od 30 do 100 cm wysokości, posiada pojedynczą, wzniesioną łodygę, która jest obficie ulistniona. Liście odziomkowe ma jajowate lub eliptyczne, zaś łodygowe – środkowe, ogonkowe, siedzące, ostre i lancetowate. Z...