W Polsce od najdawniejszych czasów uważany jest za zwiastuna wiosny – jego złocistożółte kwiatki pojawiają się na przedwiośniu, zaś dopiero po 3–4 tygodniach (przełom kwietnia i maja) łodygi pokrywają się listkami. Nasi przodkowie nazywali go bożym liczkiem. Łacińska nazwa rośliny pochodzi od tussis – kaszel – i ago – wypędzam i sugeruje, iż jest to ziele o prozdrowotnych właściwościach.
Podbiał pospolity (Tussilago farfara L.) to wieloletnia bylina z rodziny astrowatych (Asteraceae). Jej regionalne nazwy to: końskie kopyto, boże liczko, ośla stopa, białodrzew. Występuje w Europie, zachodniej i północnej Azji, północnej Afryce, w Ameryce Północnej, Australii, zaś w Polsce jest popularnym chwastem porastającym zarośla, zbocza, nieużytki, rowy, brzegi rzek i stawów.
Podbiał dorasta do 25 cm wysokości. Posiada nierozgałęzioną, bladożółtą lub bladozieloną łodygę kwiatową (stipula) o czerwonych łuskach i jedwabistych włoskach. Roślina najpierw wytwarza pędy kwiatostanowe z pojedynczo wyrastającymi koszyczkami o długości 2–3 cm i złocistożółtych kwiatach języczkowych. Okres kwitnienia przypada na przedwiośnie – koniec marca i początek kwietnia. Koszyczki podbiałów zamykają się, gdy zabraknie światła słonecznego. Dopiero po przekwitnięciu kwiatów r...