Kuklik pospolity

Kuklik pospolity

Kuklik pospolity to roślina, która pod ziemią skrywa prawdziwy skarb – kłącze o cennych właściwościach leczniczych, będące także aromatyczną przyprawą.

Kuklik pospolity (Geum urbanum L.) inaczej kuklik goździk, ziele goździkowe, benedykt to wieloletnia bylina należącą do rodziny różowatych, która osiąga wysokość od 25 do 100 cm. Łodygę ma wyprostowaną, sztywną i miękko owłosioną, zaś kłącze – grube, stożkowate barwy czerwonobrunatnej. Liście odziomkowe i dolne łodygowe przerywano-pierzasto-lirowate, krótkoogonkowe, zaś górne – siedzące, mniejsze, 2–5-listkowe z przylistkami. Kwiaty ma jasnożółte, małe (1–2 cm). Kwitnie od maja do września. Owoc stanowi owłosiona niełupka. Roślina wieloletnia występująca w Afryce Północnej, Azji, Europie, w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce rośnie w lasach liściastych i mieszanych, zaroślach, rowach.

Surowiec zielarski
Surowcem zielarskim to kłącze i korzeń oraz ziele kuklika, które zawierają glikozydy (geinę), flawonoidy, garbniki (do 30%), kwasy organiczne (galusowy, kawowy, chlorogenowy), olejek eteryczny (eugenol), seskwiterpeny (benedyktynę, knicynę), żywice i sole mineralne. Ziele zbiera się w okresie kwitnienia i suszy w ciemnych, przewiewnych miejscach. Korzenie i kłącza wykopuje się jesienią (największe stężenie olejków eterycznych). Młode liście zrywa się wiosną i latem.

Właściwości i zastosowanie
Kuklik pospolity znany był już w starożytności. Przez średniowiecznych botaników zwany był „sanamunda”, czyli „zbawienie świata”. Według św. Hildegardy z Bingen był on błogosławionym korzeniem, zalecała go jako dodatek do wina wzmacniającego serce i mózg. Sproszkowany korzeń był skutecznym środkiem na odstraszanie czarownic, demonów i diabłów. Odwarem z korzenia kuklika barwiono wełnę na trwały, rudawozłoty kolor.

Wewnętrzne
Lek na zgagę i biegunki

Kłącze kuklika jest składnikiem mieszanek ziołowych stosowanych w leczeniu zgagi. Kuklik wykazuje silne właściwości ściągające, dlatego zalecany jest przy biegunkach, zapaleniu błon śluzowych jelita grubego i hemoroidach. Odwar wodny lub wyciąg alkoholowy z kłączy to doskonały środek na zaburzenia żołądkowo-jelitowe, nieżyty jelit, zaburzenia trawienia, bóle żołądka, wzdęcia, zatrucia oraz schorzenia wątroby i woreczka żółciowego (napar z kłączy i ziela kuklika działa żółciopędnie i pobudzająco na trawienie). Zalecany jest też przy nowotworach układu pokarmowego (200 ml dwa razy dziennie na czczo).

Pomaga pozbyć się bakterii,
pierwotniaków i Candida

Mocny odwar 1:1 stosowany przez trzy-cztery dni pomoże pozbyć się lamblii (pierwotniakowego zakażenia jelita cienkiego). Odwar z kłączy kuklika stosowany jest w zapobieganiu procesów gnilnych treści pokarmowej i nadmiernej fermentacji w jelitach. Kuklik hamuje też rozwój grzybów Candida i bakterii E. Coli.

Oczyszcza drogi oddechowe i moczowe
Eugenol, substancja obecna w zielu, ulatnia się przez płuca, odkażając drogi oddechowe. Należy pić 3–4 razy dziennie po 100 ml odwaru. Garbniki działają przeciwzapalnie, ściągająco i antyseptycznie, odkażając i oczyszczając drogi moczowe z produktów przemiany materii, w tym metali ciężkich, eterów i węglowodorów.

Chroni wątrobę i nerki
Fenolokwasy obecne w roślinie wykazują działanie antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe, przeciwwirusowe, żółciopędne, ochraniając miąższ wątroby i nerek – zapobiegają marskości i stłuszczeniu wątroby i nerek.

Skuteczny afrodyzjak
Odwar z kuklika pospolitego może zwię-kszać popęd seksualny u mężczyzn, stosowany był już od najdawniejszych czasów jako afrodyzjak. Na Litwie sporządzano z niego napój miłosny.

...
Autor: Agnieszka Bożek
Partnerzy:

Wydawca Centrum "REA" Rena Marciniak-Kosmowska. All Rights Reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i powielanie treści lub/i grafiki zawartej w tym serwisie bez zgody autora serwisu jest zabronione i chronione prawem.