WZMOCNIJ SIĘ PO ANTYBIOTYKU

Antybiotyk jest czasem koniecznością, może po prostu uratować życie. Problem w tym, że niszczy nie tylko drobnoustroje chorobotwórcze, ale i dobre bakterie, osłabiając organizm, zaś nadużywany może poczynić spore spustoszenia nie tylko w naszej florze bakteryjnej.

Oto kilka rad, jak zregenerować się po antybiotykoterapii.

Broń obosieczna
Antybiotyki niszczą bakterie (rzadziej grzyby, pierwotniaki) lub hamują ich rozwój. Nadużywane lub stosowane sprzecznie z zaleceniami lekarza (na przykład za krótko) mogą się przyczynić do mutacji bakterii i ich uodpornienia się na dany lek, a także do różnych powikłań, poza tym nie stworzono jeszcze antybiotyków na tyle „mądrych”, by odróżniały wrogów od przyjaciół. Antybiotyki niszczą organizmy chorobotwórcze, ale i pożyteczne bakterie, poważnie zakłócając naszą równowagę mikrobiologiczną, co powoduje osłabienie odporności, infekcje wtórne, nadmierny rozwój grzybów z rodzaju Candida, kłopoty jelitowo-żołądkowe (bóle brzucha, biegunki), czasem awitaminozę, obniżenie poziomu niektórych minerałów w organizmie (blokują ich wchłanianie). Długotrwałe kuracje antybiotykowe mogą uszkadzać, i to nawet trwale, wątrobę i jelita (obumierają komórki nabłonka), uważa się także coraz powszechniej, że u małych dzieci antybiotykoterapia może być przyczyną powstawania alergii.

Odbudowa flory bakteryjnej
Najważniejszym aspektem regeneracji organizmu po terapii antybiotykowej wydaje się – zwłaszcza w przypadku osób starszych i dzieci – przywrócenie odpowiedniego stanu flory bakteryjnej, która ma duży wpływ nie tylko na pracę jelit, syntezę substancji odżywczych, wytwarzanie witamin (K i B), ale i na układ immunologiczny (a trwają badania nad ich wpływem antynowotworowym). Stąd już na etapie zażywania antybiotyków konieczne jest zażywanie produktów probiotycznych, a więc zawierających żywe kultury bakterii, przede wszystkim z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium (tak zwane bakterie LB). Ich najbardziej wartościowymi dostarczycielami są produkty mleczne i ich przetwory, a więc serwatka, maślanka, kefiry (tu jest ich najwięcej), jogurty, niektóre sery (bryndza), poza tym kiszone warzywa (ogórki, kapusta, buraki), mało popularny, acz ogólnodostępny w Polsce kwas chlebowy, fermentowane produkty sojowe, żur na domowym zakwasie, w mniejszym stopniu cytrusy, jabłka, oliwki, ocet balsamiczny, ocet jabłkowy.

Probiotyki,
prebiotyki i synbiotyki
Na sklepowych półkach znajdziemy całą paletę produktów, zwłaszcza mlecznych, zawierających kultury bakterii, należy jednak zwrócić uwagę, czy na etykiecie widniej nazwa szczepu bakterii, liczba jednostek w gramie produktu (musi to być przynajmniej 10 milionów w przypadku Bifidobacterium i 100 milionów, jeśli chodzi o Lacto-bacillus), a także, czy w składzie jest
cukier (jeśli tak, produkt nie będzie probiotykiem…). Produktami najnowszej generacji są prebiotyki (a więc pożywka dla bakterii w naszym organizmie, powodująca ich szybsze namnażanie się; naturalnym prebiotykiem dla dziecka jest mleko matki, dla osób dorosłych czosnek zwykły i niedźwiedzi, kapusta, por, imbir, cebula, topinambur, karczochy, szparagi, cykoria, banany, miód oraz preparaty na ich bazie) oraz synbiotyki (to pożywka i porcja bakterii w jednym). Flora bakteryjna nie odbuduje się po kilku dniach, a nawet tygodniach – to kwestia 4–6 miesięcy, a u niektórych osób nawet po dłuższym czasie! Pamiętajmy jednak, że organizm zdrowo odżywiany sam reguluje ilość dobrych bakterii, więc po okresie odbudowy ich populacji przyjmowanie porcji probiotyków w formie pastylek, kapsułek, specjalnych jogurtów jako elementu codziennej diety jest przez coraz większą grupę lekarzy i naukowców uważane za niewskazane, a niekiedy nawet szkodliwe.

Zła dieta
Przywracając równowagę flory bakteryjnej, należy pamiętać, że „dobrym” bakteriom i probiotykom najbardziej szkodzi cukier, głównie ten rafinow