Grzyby leczą

Właściwości lecznicze grzybów znane są od dawna w medycynie ludowej. Dzisiaj naukowcy odkrywają w nich działanie antynowotworowe. I to z pozytywnym skutkiem.             Mykoterapia narodziła się podczas pierwszego międzynarodowego

y. Wśród polskich grzybów zajmuje wyjątkową pozycję. I to ze względów kulinarnych i odżywczych. Ma wysoką zawartość białka, bo aż 5,5 %, którego przyswajalność przez ludzki organizm zwiększa jego rozdrobnienie i obróbka cieplna. Spory jest też udział węglowodanów i składników mineralnych. Wśród nich najwięcej jest fosforu i potasu. W borowikach jest też w mniejszych ilościach wapń, żelazo i cynk. W polskiej medycynie ludowej wykorzystywano go od dawna. Kapelusze borowików przykładano na ropne wrzody i trudno gojące się rany. Współczesne badania naukowe wykazują, że zawiera wszystkie aminokwasy potrzebne ludzkiemu organizmowi. Oprócz nich z owocnika wydzielono alkaloid mobilizujący do aktywności funkcje życiowe. Również substancje zwalczające nowotwory odkryto w borowikach. Warto przypomnieć, że wskazówką do rozpoczęcia eksperymentów było wykorzystywanie w medycynie ludowej ekstraktu z borowika siatkowanego do leczenia odmrożeń, wszelkich chorób skórnych, w tym i raka skóry. Dzisiaj wiemy, że odmrożenia leczy alkaloid gercemina, stosowany w leczeniu farmakologicznym odmrożonych części ciała. Natomiast niedawno z borowika ponurego, niejadalnego, uczeni wyizolowali substancje barwiącą - boletol, mającą silne właściwości antybiotyczne.

 

Maślak sitarz (Suillus bovinus)

Grzyb jadalny. Najczęściej rośnie w wilgotnych lasach sosnowych. Od dawna znano jego właściwości lecznicze i szeroko stosowano w medycynie ludowej. Odwarem, w którym gotowano owocniki, płukano stany zapalne jamy ustnej i gardła. Skutecznie leczono nim anginę oraz parodontozę. (Owocniki również żuto w przypadku bólu dziąseł i daleko posuniętej parodontozy.) Świeże owocniki miażdżono na jednorodną masę i stosowano jako okłady na choroby skóry, trądzik, wypryski i owrzodzenia. Przyrządzano też z nich wyciągi na bazie alkoholu, którymi przecierano cerę tłustą i   porowatą.

Tak szerokie zastosowanie w lecznictwie ludowym wynikało z ich właściwości: bakteriobójczych, przeciwzapalnych, wzmacniających i antywirusowych. A wysoka zawartość białka, soli mineralnych i substancji antybiotycznych sprawia, że potrafią wyrównać istniejący w naszym organizmie ich niedobór.

 

 

Soplówka jeżowata (Hericium erinaceus)

Grzyb jadalny, który można czasem znaleźć w polskich lasach liściastych. Rośnie przede wszystkim na pniach dębów i buków, orzechów włoskich i na jabłoniach. Trzeba jednak wiedzieć, że jest objęta ochroną. Jej walory smakowe i właściwości lecznicze w regionie azjatyckim znane są od setek lat. U nas występuje rzadko. Grzyb ten stał się popularny w Europie dopiero wtedy, kiedy w sposób naukowy potwierdzono jego liczne walory zdrowotne. Szczególnie ciekawe okazały się wyniki uzyskane w laboratoriach niemieckiego Uniwersytetu Technicznego w Weihenstephan. Okazuje się, że występują w nim aż 34 substancje aromatyczne. W owocni grzyba znaleziono mnóstwo substancji biowitalnych. Najwięcej aminokwasów: osiem esencjonalnych i dziewiętnaście wolnych. Soplówka posiada również witaminę D, esencjonalne kwasy tłuszczowe i wysoki wskaźnik potasu oraz fosforu. Kole

Autor: Ilona Słojewska
Partnerzy:

Wydawca Centrum "REA" Rena Marciniak-Kosmowska. All Rights Reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i powielanie treści lub/i grafiki zawartej w tym serwisie bez zgody autora serwisu jest zabronione i chronione prawem.