Zioła pomocne w chorobach prostaty

e salony i ogrody zimowe, a latem tarasy. Gatunek ten naturalnie występuje w Ameryce Północnej, jego dzikie stanowiska można spotkać w cieplejszych regionach Stanów Zjednoczonych. Palma dorasta do 2 m wysokości i ma krótki pęd obsadzony pióropuszem liści, które składają się ze sztywnych, taśmowatych listków. Kwiaty są drobne, białe, zebrane w smukłe i wzniesione wiechy wystające powyżej liści. Powstają z nich drobne, czarne i błyszczące owoce.

Surowcem leczniczym są świeże i suche owoce. Zawierają wolne kwasy tłuszczowe: kaprynowy, kapronowy, kaprylowy, laurynowy, oleinowy, linolowy, stearynowy i palmitynowy, βß-sitosterol i jego pochodne, flawonoidy (m.in. izokwercetynę), olejki eteryczne, alkanole, polisacharydy oraz kwas antranilowy.

Wyciąg z owoców łagodzi objawy związane z łagodnym rozrostem prostaty w I i II stadium choroby:

- zmniejsza napięcie mięśni gładkich dróg moczowych,
- zmniejsza obrzęk i przekrwienia szyi pęcherza moczowego,
- niweluje częste oddawanie moczu i parcie na pęcherz,
- zwiększa siłę strumienia moczu,
- zmniejsza ilość moczu zalegającego w pęcherzu, dzięki czemu zapobiega stanom zapalnym pęcherza.

W trakcie badań klinicznych w 1992 roku z udziałem 35 pacjentów z łagodnym rozrostem prostaty stwierdzono, że wyciąg z owoców palmy redukuje liczbę i siłę oddziaływania androgenów (m.in. szkodliwej frakcji testosteronu DHT) oraz estrogenów. Hamuje także podziały komórek. Z kolei w trakcie innych, równolegle prowadzonych badań, w okresie trzech miesięcy u pacjentów zaobserwowano redukcję obrzęków, rozpad zalegających śluzów oraz zanik przekrwienia prostaty wraz ze znacznym spadkiem poziomu DHT. Najnowsze badania przeprowadzone w 1999 roku potwierdziły skuteczność wyciągu równą leczeniu lekami steroidowymi w zakresie zwalczania nieprawidłowo namnażających się komórek. Efekty terapii były widoczne już po dwóch miesiącach stosowania środka.

Śliwa afrykańska
(Pygeum africanum)
Jak sama nazwa wskazuje, śliwa afrykańska pochodzi z Afryki – zwrotnikowej i południowej. Można ją spotkać na terenach górskich oraz pokrytych popiołem i pyłem wulkanicznym. Drzewo osiąga od pięciu do czterdziestu metrów wysokości. Jest mało znanym gatunkiem, rzadko wykorzystywanym w lecznictwie, choć badania wskazują, że jest skutecznym środkiem wspomagającym terapię przerostu gruczołu krokowego.

Surowcem zielarskim jest kora śliwy, z której przygotowuje się wyciągi (na polskim rynku dostępne są lek Tadenan oraz suplement diety – tabletki Poldanen firmy Herbapol). Wyciągi zawierają wiele substancji czynnych, m.in. kwasy tłuszczowe (62,3%): mirystynowy, palmitynowy, linolenowy, arachidowy, oleinowy i stearynowy, sterole roślinne: ß-sitosterol, dokosanol, sitosteron i daukosterol, substancje lotne: kwas ursolowy i maslinikowy oraz alkohole: tetrakosanol i estry kwasu ferulowego.

Afrykanie tradycyjnie wykorzystują korę śliwy jako lekarstwo na przerost i nowotwór prostaty, w problemach z oddawaniem moczu, w zaburzeniach pracy zwieracza pęcherza moczowego, w różnego rodzaju stanach zapalnych, gorączce, chorobach nerek oraz malarii. Służy im także jako afrodyzjak, więc dosyć kompleksowo leczy wszelkie problemy związane z okresem andropauzy.

Z badań wykonanych na zlecenie Komisji Europejskiej wynika, że wyciąg z kory śliwy afrykańskiej zwiększa aktywność wydzielniczą prostaty i pęcherzyków nasiennych, reguluje gospodarkę hormonami płciowymi, a także posiada właściwości przeciwzapalne i rozkurczowe (redukuje częstość i trudności w oddawaniu moczu oraz łagodzi bóle podczas tej czynności). Nie likwiduje jednak przerostu prostaty – działa jedynie profilaktycznie.