Topinambur (Helianthus tuberosus) nie tylko dla diabetyków

Dostaliśmy wiele listów, by napisać o właściwościach zdrowotnych topinambura, który coraz częściej pojawia się w dobrych restauracjach i głośniej o nim w telewizyjnych programach kulinarnych. Ostatnio pisaliśmy o nim w numerze 3-4/2014, ale aby spełnić liczne prośby Czytelników – przypominamy to smaczne i zdrowe warzywo, które – poza Śląskiem – skutecznie zostało wyparte z domowych jadłospisów przez ziemniaki.

zy więcej niż również bogaty w nią ziemniak) oraz B1 (tiaminy – leku dla „korzonkowców” chociażby), B2, B6, trochę A i E. Stwierdzono też w owych bulwach obecność kumaryny, nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz seskwiterpenów. W białku bulw są wartościowe aminokwasy egzogenne, zwłaszcza treonina i tryptofan.
Zjedzenie jednej bulwy topinambura o wadze okoł 60–70 g dziennie dostarcza organizmowi dawkę inuliny wystarczającą, by ochronić i odżywić bakterie układu trawiennego i poprawić pracę układu odpornościowego i krwionośnego, uregulować pracę trzustki, zapobiec skokom glukozy we krwi i obniżyć poziom cholesterolu LDL. Ponadto wiąże ona duże ilości wody, zwiększając treść pokarmową, a równocześnie obniżając jej kaloryczność, co zmniejsza uczucie głodu, a zarazem – odchudza...

Tak więc topinambur:

l  Wspomaga leczenie cukrzycy (zdecydowanie warto jeść bulwy w profilaktyce tej choroby, dotyczy to zwłaszcza osób starszych i z nadwagą). Nie tylko powoduje normalizację poziomu cukru we krwi, ale i ma korzystny wpływ w przypadku występowania retinopatii cukrzycowej.

l  Poprawia pracę układu pokarmowego, usprawniając przemianę materii i dbając o dobry stan mikroflory jelitowej (jest doskonałą pożywką między innymi dla bakterii Lactobacillus i Bifidobacterium). Zapobiega zaparciom. Świeżo odwirowany sok z topinambura uważany jest za dobry lek na wrzody żołądka.

l  Działa na organizm oczyszczająco i odtruwająco – inulina wraz z pektynami wiąże szkodliwe związki i przyspiesza ich wydalanie przez pobudzanie ruchów jelit.

l  Wpływa osłonowo na wątrobę.

l  Wzmacnia układ odpornościowy.

l  Zapobiega zakażeniom dróg moczowych. Doskonale działa na nerki – jako środek między innymi moczopędny jest pokarmem zalecanym przy ich niewydolności.
l  Profilaktycznie zaleca się go mężczyznom zagrożonym schorzeniami prostaty.

l  Jest pokarmem zasadowym, działającym odkwaszająco, zatem zaleca się go w schorzeniach reumatycznych i artretycznych.

l  Doskonały jest dla osób cierpiących na wszelkiego rodzaju problemy z płucami, koi napady kaszlu.

l  Poprawia pracę układu sercowo-naczyniowego, stabilizuje ciśnienie, zapobiega odkładaniu się złogów cholesterolowych.

l  Nie tylko dostarczając wapnia, ale i poprawiając jego wchłanialność, dba o dobry stan kości, stawów i zębów. Powinny go jadać dzieci zagrożone krzywicą i dorośli, zwłaszcza kobiety w okresie menopauzy, u których wzrasta ryzyko pojawienia się osteoporozy.

l  Reguluje pracę tarczycy.

l  Wspomaga odchudzanie.

l  Pomaga w stanach przewlekłego zmęczenia. Poprawia pamięć i koncentrację.

l  Dzięki specyficznemu doborowi białek ma działanie przeciwnowotworowe, z tym że badania nad tym wciąż trwają – na razie stwierdzono, że pomaga zwalczać raka sutka.

W Polsce z topinambura produkowany jest preparat dla cukrzyków o nazwie Topinulin. To środek dietetyczny, dający uczucie sytości – chętnie sięgają po niego także osoby odchudzające się. Ponadto w aptekach i sklepach ze zdrową żywnością czy typu „natura” można spotkać suplementy diety na bazie wyciągów z tej rośliny, zalecane w profilaktyce cukrzycy, chorób naczyniowych (serca), chorób nerek, nowotworów, a także wzmacniających układ odpornościowy i zwalczających stany przewlekłego zmęczenia.

Jak widać, warto jeść topinambur choćby w