Zioła pomocne w chorobach prostaty

Coraz więcej panów po pięćdziesiątym roku życia boryka się z chorobami prostaty. Powodują one uciążliwe i bolesne objawy w postaci zatrzymywania moczu, stanów zapalnych i zakażeń dróg moczowych, silnych bólów podbrzusza oraz stopniowe wyniszczenie fizyczne i psychiczne chorego. Utrudniają lub uniemożliwiają współżycie płciowe i prowadzenie normalnego trybu życia.

Statystyki wskazują, że panowie zaczynają doceniać zioła i odkrywają tradycyjne sposoby profilaktyki i leczenia swoich dolegliwości. Już blisko 40% chorych korzysta z naturalnych metod terapii. Są świadomi, że lek roślinny zawsze będzie wykazywał działanie bardziej kompleksowe i długofalowe niż konwencjonalny farmaceutyk.
Apteka natury oferuje panom bardzo bogaty wybór surowców o działaniu hamującym negatywny wpływ hormonów zarówno męskich, jak i żeńskich na organizm, przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym, antybakteryjnym, przeciwnowo- tworowym (spowalniającym podział komórek gruczołu krokowego) oraz rozluźniającym mięśnie gładkie prostaty i cewki moczowej. Zaliczają się do nich:

Wierzbownica drobnokwiatowa (Epilobium parviflorum)
Pochodzi z Europy Środkowej i Wschod- niej, jest pospolita także w Polsce. Wierzbownica jest dziko rosnącą byliną z charakterystycznymi różowymi kwiatami i skrętolegle ułożonymi bezłodygowymi listkami. Łacińska nazwa Epilobium odnosi się do usytuowania kwiatów, natomiast polska i angielska (willow-herb) do liści, ponieważ przypominają wierzbowe. Wierzbownica posiada wiele odmian, spośród których w fitoterapii stosuje się także kosmatą, błotną, bladoróżową i wzgórzową.

Surowcem zielarskim jest całe ziele kwitnącej i owocującej rośliny, które stosuje się u panów w łagodnym przeroście prostaty z zaburzeniami funkcjonowania układu moczowo-płciowego. Z wierzbownicy przygotowuje się wyciągi oraz napar w ilości 1,5–2 g wysuszonego ziela na filiżankę wody, które pija się dwa razy dziennie.
Ziele wierzbownicy zawiera liczne flawonoidy (m.in. mirycetynę, kwercetynę, izokwercetynę i kemferol), sterole roślinne (ß-sitosterol oraz jego glikozydy i estry), taniny (oenotheinę A i B) oraz pochodne kwasu galusowego. Dzięki obecności tych składników wyciągi z ziela wykazują działanie:

- antybakteryjne,
- antyandrogenne (hamują i osłabiają aktywność testosteronu i jego przekształcanie w estrogeny),
- przeciwzapalne,
- pobudzające do regeneracji komórki tkanki nabłonkowej,
- rozkurczowe,
- uspokajające i przeciwbólowe.

W 2003 roku dr Anabella Vitalone, pracownica Uniwersytetu Rzymskiego Sapienza, odkryła, że wyciągi z wierzbownicy blokują działanie dihydrotestosteronu (DHT), który u chłopców odpowiada za transformację guzka płciowego w prącie i za wykształcenie moszny, natomiast u dojrzałych mężczyzn powoduje przerost gruczołu krokowego i stymuluje rozwój nowotworu prostaty. DHT oddziałuje także na enzym zawarty w mieszkach włosowych, który powoduje łysienie typu męskiego. Enzym ten hamują zawarte w wierzbownicy taniny, tym samym zapobiegając wypadaniu włosów.

Poza profilaktyką chorób prostaty, wierzbownicę stosuje się miejscowo w leczeniu zranień, a w postaci naparu w leczeniu zaburzeń dróg oddechowych, niestrawności i zaparć. Wyciągi z ziela wchodzą też w skład kosmetyków do pielęgnacji skóry.

Kukurydza zwyczajna
(Zea mays)
Bardzo pomocna w profilaktyce i terapii chorób prostaty okazała się także kukurydza. Cenny surowiec zielarski stanowią jej znamiona (wąsy), zarodki oraz nasiona. Kukurydza posiada monografię w brytyjskiej farmakopei. Znamiona zbiera się w lipcu i sierpniu wraz ze słupkami żeńskich kwiatów i suszy się w sposób naturalny w zacienionym i przewiewnym miejs

Autor: Karolina Sienkiewicz
Partnerzy:

Wydawca Centrum "REA" Rena Marciniak-Kosmowska. All Rights Reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i powielanie treści lub/i grafiki zawartej w tym serwisie bez zgody autora serwisu jest zabronione i chronione prawem.